Sprężyna do rur metalowo-plastikowych: do gięcia, cechy urządzenia, zakres, rodzaje, właściwości, obliczanie promienia

Powstanie rury trójwarstwowe na bazie polietylenu, aluminium i polipropylenu kiedyś dla większości fanów było to odkrycie, aby budować własnymi rękami. Praca ze sztywną i jednocześnie elastyczną rurą metalowo-plastikową była znacznie wygodniejsza niż ze stalą czy czystym polipropylenem.

Ale prawdziwym odkryciem było to, że można było zgiąć rury wodociągowe po prostu ręcznie, używając do tego specjalnej sprężyny do metalowo-plastikowej rury. Ponadto jakość gięcia była dość wysoka.

Kiedy potrzebujesz wiosny

Zaletą rury metalowo-plastikowej jest połączenie stosunkowo cienkich plastikowych ścianek z tworzywa sztucznego ze sztywnym aluminiowym wzmocnieniem. Oznacza to, że przy niewielkim obciążeniu promieniowym lub wzdłużnym produkt będzie zachowywał się jak winyl na zimno.

Do pewnego kąta skrętu nadaje się do równomiernego gięcia. Gdy tylko promień staje się mniejszy niż pewna wartość, metalowo-plastikowa rura pęka, tworząc „zawias” lub krezkę.

Możesz spróbować wyrównać obrabiany przedmiot i są na to specjalne sztuczki, ale tylko dla krótkich odcinków. Jeśli problem pojawił się przy długim odcinku instalacji grzewczej lub obiegu ogrzewania podłogowego, sytuację można skorygować, instalując dwie kształtki w miejscu przerwania.

Trwałość warstw aluminium i polietylenu zależy od prawidłowego wygięcia rury metalowo-plastikowej. Jeśli przynajmniej jeden z nich został uszkodzony, metal-plastik nieuchronnie zawiedzie.

Jak wygina się rury

Istnieje kilka podstawowych sposobów prawidłowego gięcia przedmiotu metalowo-plastikowego.

W domu stosuje się trzy główne:

1. Gięcie rury odbywa się za pomocą ręki lub stołu giętarka do rur z zestawem wsadów o różnym promieniu krzywizny.
2. Szybkie gięcie odbywa się za pomocą sprężyny przewodzącej;
3. Pojedyncze gięcia można wykonać za pomocą prowizorycznego przyrządu.

Najwyższą jakość gięcia uzyskuje się stosując ręczną giętarkę do rur, najniższą uzyskuje się przy użyciu narzędzi półrękodzielniczych.

Wszelkie próby gięcia rury za pomocą samogwintującego szablonu lub sklejki prowadzą do łuszczenia się polietylenu na wewnętrznych ściankach rury. Nawet jeśli spaw na aluminium pozostanie nienaruszony, nadal nie będzie niezawodnej ochrony metalu przed wodą.

Nie ma sensu kupować giętarki do rur, aby zginać kilkanaście promieni. Dlatego optymalnym rozwiązaniem byłoby: sprężyna do gięcia rur metalowo-plastikowych, zwłaszcza że jego koszt jest o rząd wielkości niższy niż koszt dobrej jakości narzędzia ręcznego.

Co daje pożytek ze sprężyny

Oprócz przystępnej ceny zastosowanie przyrządu sprężynowego ma dwie zalety:

Kolejnym plusem w zastosowaniu sprężyny jest możliwość gięcia rury o zmiennym promieniu krzywizny. Wykonywany jest tylko rękami i sprężyną. Ale tylko doświadczony rzemieślnik może wykonać taki obrót na giętarce do rur.

Typy sprężyn

Jedyną wadą stosowania przewodu sprężynowego jest jego „ostrzenie” na określoną średnicę rury metalowo-plastikowej.

Wielkość półfabrykatu rury jest podana na opakowaniu ze sprężyną. Dlatego, aby zamontować system zaopatrzenia w wodę lub system „ciepłej podłogi” w mieszkaniu, musisz kupić przewody sprężynowe dla kilku średnic rur.

Często w sprzedaży można znaleźć zestawy dwóch sprężyn o różnych średnicach, a przewody wyglądają inaczej. Jest to zestaw do gięcia jednej wzmocnionej rury z tworzywa sztucznego, który zawiera jedną wewnętrzną sprężynę przewodzącą i jedną zewnętrzną sprężynę do rur wielowarstwowych. Takie zestawy służą do gięcia detali o średnicy powyżej 25 mm. W innych przypadkach można użyć jednego przewodu sprężynowego.

Sprężyny mogą różnić się profilem drutu. Przekrój podstawy drutu może być okrągły lub prostokątny.

Sprężyny wewnętrzne

Elastyczny przyrząd do gięcia rury metalowo-plastikowej można łatwo odróżnić po charakterystycznym drucianym stożku na końcu i obecności pierścienia. Jego średnica zewnętrzna jest o 1-1,5 mm mniejsza niż wewnętrzna wielkość kęsa rury. Dlatego zwężający się koniec urządzenia pomaga włożyć go do środka i przejść przez wszystkie zwoje do punktu zgięcia.

Do pierścienia przywiązany jest sznur, za pomocą którego można przeciągnąć przewodnik do miejsca, w którym wykonuje się zakręt. Pierścień i stożek są uważane za niezbędne podczas gięcia długich rurociągów, na przykład w przypadku konieczności ułożenia podłogi ogrzewanej wodą w jednym ciągłym odcinku.

Sprężyny zewnętrzne

Ten typ sprężyny przewodzącej jest nakładany na półfabrykat rury, dlatego jeden z końców urządzenia wykonany jest w formie dzwonu.

Modele przeznaczone do gięcia detali o małej średnicy mają na końcach pierścienie zagięte pod kątem 90^O do osi przedmiotu.

Służą do bezpiecznego trzymania sprężyny rękami podczas wykonywania gięcia. Modele zewnętrzne są uważane za bezpieczniejsze i wygodniejsze w użyciu. Wskaźnik złomu jest kilkakrotnie niższy niż przy użyciu przewodów wewnętrznych.

Obliczanie promienia gięcia rury metalowo-plastikowej

Istnieje warunkowa formuła obliczania minimalnego dopuszczalnego promienia obrotu korpusu przedmiotu obrabianego podczas gięcia w stanie zimnym. W przypadku ręcznego gięcia promień R nie może być mniejszy niż iloczyn średnicy zewnętrznej przedmiotu obrabianego metalowo-plastikowego przez współczynnik 5. Na przykład dla rury 20 mm promień gięcia musi wynosić co najmniej 100 mm.

Oznacza to, że kęs rury wygięty ręcznie do podkowy lub półkola będzie miał odległość między końcami równą 200 mm.

Przy użyciu sprężyny promień gięcia przyjmuje się jako równy 3,5 średnicom przedmiotu obrabianego.

Samogięte rury metalowo-plastikowe ze sprężyną

Istnieje ugruntowana opinia, że ​​kęsy rur wykonane z metalu z tworzywa sztucznego przed gięciem należy podgrzać suszarką do 80-90 ^OZ. Uważa się, że podgrzane zewnętrzne warstwy polipropylenowe i wewnętrzne polietylenowe stają się bardziej plastyczne, łatwiejsze do odkształcenia podczas zginania.

W praktyce nagrzewanie detali zalecane jest tylko wtedy, gdy praca jest wykonywana ręcznie, w temperaturach poniżej +5 ^OZ. W przeciwnym razie ogrzewanie może uszkodzić wewnętrzną warstwę XLPE.

Proces gięcia przebiega następująco:

1. Włóż sprężynę przewodzącą do półfabrykatu rury. Jeśli na stosunkowo krótkim elemencie obrabianego przedmiotu zaplanowano kilka zagięć, do środka można dodać 10-15 kropli gliceryny. W przypadku długich odcinków najlepiej użyć niesmarowanej sprężyny zewnętrznej.
2. Za pomocą sznurka lub szyny przyrząd jest wciskany w strefę gięcia. W przypadku przedmiotów dłuższych niż metr otwory należy zamknąć tamponami z gumy piankowej, aby sprężyna nie przesunęła się przed rozpoczęciem pracy.
3. Zgięcie wykonywane jest krótkimi, delikatnymi ruchami. Warunkowe końce wygiętej sekcji są owinięte dłońmi, kciuki opierają się o środek, a przedmiot obrabiany jest zgięty.

Jeśli wymagane jest zgięcie o małym promieniu, będziesz musiał chwycić rękami nieco więcej niż długość wygiętego odcinka. Gięcie wykonuje się zwykle w 15-20 ruchach gięcia. Pozostaje lekko poluzować zagięcie, aby wyciągnąć sprężynę za linkę. Następnie spłucz wodą z mydłem, aby usunąć pozostały tłuszcz glicerynowy.

Czy kiedykolwiek sam musiałeś giąć rury metalowo-plastikowe?

Sprężyna do rur metalowo-plastikowych to wygodne i łatwe w obsłudze narzędzie. Każdy może nauczyć się pracować ze sprężyną przewodzącą. Często urządzenia do gięcia są wykonywane ręcznie.

Sprężyna do gięcia rur z tworzyw sztucznych: wideo

Czy w praktyce musiałeś kiedyś samodzielnie wykonać przewodniki sprężynowe? Podziel się, jak skuteczne okazały się sprężyny, czy wygodnie było zginać metalowo-plastikową rurę za pomocą domowego urządzenia. Zapisz artykuł w zakładkach, aby nie stracić przydatnych informacji.