Roślina z wielokolorowym ulistnieniem - kwiat aglaonemy

Tropikalna flora jest niesamowicie piękna i różnorodna. A botanicy będą musieli otwierać swoje sekrety przez wiele lat. Aglaonema, należący do największego w świecie roślin, rodziny Ariodów, jest rdzennym mieszkańcem rozległego regionu w południowo-wschodniej Azji.

Ojczyzna aglaonemy i warunki istnienia rośliny

Obszar tego rodzaju, który obejmuje kilkadziesiąt gatunków, rozciąga się na kraje kontynentalne i wyspy Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku. Tropikalny region Chin i Indii oraz Nową Gwineę i Borneo można uznać za ojczyznę aglaonemy.

Różnorodność gatunków aglaonemy wynika z różnych warunków środowiskowych w odległych zakątkach zasięgu, a także z izolowanej lokalizacji tych regionów. Wraz z początkiem rozwoju Azji południowo-wschodniej, świat roślin w regionie zaczął być poważnie badany. Odkryto i opisano wiele dobrze znanych roślin pokojowych, w tym aglaonemy.

Dziko rosnące gatunki aglajemów w ich ojczyźnie zamieszkują niższe poziomy lasu liściastego, zadowolone z zacienionych obszarów pod wierzchołkami drzew, wzdłuż strumieni i innych zbiorników wodnych. Rozwój Anglaoneme nie wymaga dużej ilości gleby odżywczej.

Podobnie jak inne odmiany Aroids, roślina łatwo przystosowuje się do życia na kamienistych półkach z małą warstwą humusu, na torfowiskach i glebie, pod powierzchnią, której korzenie tropikalnych drzew są gęsto splecione.

Chociaż kultura jest szeroko rozpowszechniona w swojej ojczyźnie, przyszła do Europy z Malezji, wywołując podziwiające reakcje od ogrodników i miłośników tropikalnej flory.

Historia udomowienia i uprawy aglaonemy rozpoczęła się w XIX wieku, a przez ponad półtora wieku była uważana za jedną z najciekawszych i najbardziej niezwykłych mieszkańców tropików. Okazy kwiatostanu aglaonemy, które znajdowały się w zbiorach Brytyjskiego Ogrodu Botanicznego, stanowiły podstawę prac selekcyjnych, w wyniku których otrzymano setki odmian i hybryd wewnętrznych, popularnych wśród ogrodników.

Aglaonema to roślina zimozielona, ​​zielna, w zależności od gatunku, osiągająca wysokość 60-150 cm. Młode okazy, często wchodzące do plantatora, praktycznie nie mają łodygi, ale wyglądają jak zwarte liściaste gniazda nad poziomem gruntu. Ale gdy rozwija się kwiat pokoju, aglaonema tworzy pionową lub pełzającą gęstą łodygę, gęsto obsadzoną liśćmi.

Większość rodzimych odmian łatwo rozgałęzia się, ale w dorosłych osobnikach dolne części łodygi są odkryte, a liście znajdują się tylko u góry. W tym samym czasie, gładkie, ledwo pokryte łuskami, międzywęźle mogą być zielone, różnorodne, różowe, białe lub czerwone. Kolor łodygi, ogonków liści i liści rośliny zależy wyłącznie od uprawianej odmiany kwiatu aglaonemy. I tutaj tropikalny rodzaj można uznać za rekordzistę w liczbie unikalnych odcieni i wzorów.

Główną zaletą rośliny jest jej unikatowe dekoracyjne listowie. Forma gęsta z wyraźnymi smugami arkuszy blachy może mieć kształt od owalnego do klina. Młodociany lub liście młodych roślin często mają zarysy w kształcie serca, ale w miarę wzrostu liście dorosłe pojawiają się na aglomeratach, całkowicie odpowiadając gatunkowi i różnorodności. Ale odmiany kwitnących liści kwiatu aglaonemy mogą zazdrościć nawet kwitnące kultury.

W aglomeracjach pokojowych praktycznie nie ma roślin o liściach o gładkich barwach, ale okazy z liśćmi obramowanymi, paskowanymi i plamistymi są obfite.

Na liściach kwiatu aglaonemy przedstawionego na zdjęciu widać wszystkie odcienie nie tylko tradycyjnego zielonego koloru dla świata roślin, ale także całego zakresu fioletu, bzu i czerwieni.

Przeczytaj również: Dlaczego domowe amarylis nie kwitnie?

Fakt, że początkujący hodowcy kwiatów są myleni z kwiatem aglaonemy to kwiatostan i spatka pokrywająca liść, zmodyfikowana podczas ewolucji. W porównaniu z innymi gatunkami aroid, na przykład, anturium lub spathiphyllums, hodowane dzięki dużym kwiatostanom ozdobnym, rozkwit aglaonemy nie jest bardzo interesujący.

Forma welonu kwiatowego aglaonema zależy od rodzaju i odmiany i może się znacznie różnić.Wraz z owalnymi, a nawet zaokrąglonymi wypustkami, można zobaczyć raczej wąskie, wklęsłe pokrywy o odcieniu zielonkawym, białym lub żółtawym.

Aglaonema kwiatostan w postaci gęstej cylindrycznej kolby składa się ze skróconej strefy żeńskiej i większego samca, zlokalizowanego, zaczynając od dolnej jednej trzeciej i do góry. Zapylacze małe kwiaty aglaonemy, połączone w ucho, w naturze są zaangażowane w owady. Aby je przyciągnąć, służy im koc, który imituje płatek i słodki, lepki płyn pojawiający się na pręcikach.

Jagody powstałe po zapyleniu jagód aglaematycznych zawierają owalne, raczej duże nasiona. Sam owoc ma kulisty lub wydłużony kształt. Kolor jagody zmienia się od żółtej do jaskrawoczerwonej, a pod gęstą skórką jest soczysty miąższ. W przyrodzie aglaonema mnoży się zarówno wegetatywnie, jak i przy pomocy nasion. Dojrzałe jagody aglaonemy przyciągają uwagę małych zwierząt i ptaków, które, jedząc owoce, mogą rozprzestrzeniać stałe ziarna, które nie są uszkodzone w przewodzie pokarmowym na duże odległości.

Chociaż pojawienie się jagody na aglaoneme nie jest rzadkością, w domu lepiej jest rozmnażać wegetatywnie kwiat, ponieważ większość roślin domowych tego rodzaju to hybrydy, które nie przenoszą swoich właściwości przez nasiona.

Aglaonema: dlaczego roślina jest użyteczna lub niebezpieczna?

Od 1885 roku, kiedy aglaonema została sprowadzona do brzegów Starego Świata, roślina niezmiennie przyciąga uwagę wszystkich miłośników dekoracyjnych roślin liściastych.

Jednak wkrótce po zasadzeniu w Królewskim Ogrodzie Botanicznym odkryto, że wszystkie tkanki aglomakalne zawierają pewne związki żrące, które mogą mieć miejscowe działanie drażniące lub żrące na błony śluzowe i wrażliwą skórę.

Obecnie wiadomo, że toksyczne działanie soku z aglajemii jest typowe dla wszystkich członków rodziny Aroids zawierających szczawian wapnia.

Ta sól kwasu szczawiowego w tkankach aglaonemy jest niebezpieczna w przypadku szczególnej podatności. Z wielką ostrożnością należy dbać o roślinę, jeśli skóra rąk jest uszkodzona, skaleczenia lub otarcia. W takim przypadku lepiej używać rękawiczek. Nie należy dopuszczać bliskości kultury jasnego pokoju do małych dzieci, które mogą wypróbować kolorowy arkusz "zęba".

Przeczytaj również: Co wiesz o sadzeniu i pielęgnacji w polu otwartym dla skalnicy?

Chociaż aglaemema nie jest trująca, dla kotów i innych zwierząt domowych, które wykazują zainteresowanie roślinami, bliska znajomość z nią może przekształcić się w problemy jelitowe i podrażnienie błony śluzowej. Jeśli prawidłowo wybierzesz miejsce dla rośliny, niebezpieczeństwo aglaonemy jest stukrotnie kompensowane przez wielką korzyść.

Do czego służy aglaonema? Przede wszystkim dlatego, że podobnie jak inne hodowle wewnętrzne, ma korzystny wpływ na jakość powietrza w pomieszczeniu, nasycając go tlenem i jonami ujemnymi. Roślina jest w stanie absorbować substancje szkodliwe dla ludzi, które dostają się do pomieszczenia ze środowiska zewnętrznego, a także opary ze sztucznych materiałów wykończeniowych.

Zalety preparatu Aglaonema obejmują właściwości fitocydowe, które zmniejszają liczbę patogennych bakterii i paciorkowców w powietrzu.

Specjaliści z bioenergii mówią o korzystnej energii roślin aglaematycznych. Jeśli umieścisz garnek z tą jasną kulturą pokoju blisko pulpitu lub w biurze, gdzie intensywna praca wykonywana jest codziennie, roślina pomoże ci skoncentrować się i zebrać myśli. Barwne listowie, nawet po wyglądzie, pomaga rozładować stres, uspokoić się i dążyć do spełnienia trudnych zadań.

Aglaonema w Twoim domu - wideo